Sinds 24 maart verkeert Colombia in een complete lockdown. Veel mensen hebben door de maatregelen geen inkomen meer en sociale leiders zijn, doordat zij thuis zitten, makkelijk op te sporen door gewapende groepen die het op hen gemunt hebben. Dit is wat er momenteel gebeurt in Colombia…

Inheemse en Afro-Colombiaanse bevolking extra kwetsbaar

De armoede onder de inheemse en Afro-Colombiaanse gemeenschap in Colombia is disproportioneel. Zo verdienen Afro-Colombianen gemiddeld 500 dollar per jaar, tegenover een landelijk gemiddelde van 1500 dollar.

De complete lockdown heeft ervoor gezorgd dat veel van hen helemaal geen inkomen meer hebben, omdat zij leven van bijvoorbeeld straatverkoop, motortaxi services en recycling. De regering zorgt voor voedselpakketten maar deze zijn verre van toereikend. Bovendien wonen veel van deze arme gezinnen met veel kinderen in piepkleine huizen zonder stromend water. Dit maakt het praktisch onmogelijk om hygiëneadviezen en quarantainemaatregelen op te volgen. Maar desondanks handhaaft de politie en treedt met fors geweld op.

Sociale leiders blootgesteld

Sociale leiders die opkomen voor de rechten van hun gemeenschap, zijn vaak het slachtoffer van geweld, doodsbedreigingen en moord. Colombia is het gevaarlijkste land ter wereld voor deze leiders; in 2019 zijn er meer dan 100 sociale leiders vermoord.

Sociale leiders spelen een belangrijke rol voor hun gemeenschap. Juist in deze tijd. Zij bereiken mensen die door niemand anders worden bereikt. Bovendien luisteren mensen naar hun adviezen over hygiëne en andere preventiemaatregelen. Een voorbeeldrol die de overheid eigenlijk zou moeten pakken. Daarom is het extra frustrerend dat veiligheidsmaatregelen vanuit de staat om hen te beschermen zijn afgenomen ten gevolge van de crisis.

Sinds de lockdown in Colombia zijn er in een week tijd maar liefst 14 sociale leiders vermoord. Doordat zij thuis moeten blijven, zijn zij een makkelijker doelwit voor de gewapende groepen die het op hen gemunt hebben. De verslaggeving over de crisis in Colombia, brengt het geweld tegen sociale leiders nauwelijks in beeld. Het nieuws gaat voornamelijk over de ‘zichtbare’ gevolgen van de crisis.

Hoe er hulp wordt geboden

Samen met onze lokale samenwerkingspartners doen wij er in Colombia alles aan om hulp te bieden aan de lokale bevolking. Hieronder lees je een aantal voorbeelden:

• Wij bieden sociale leiders noodopvang en zorgen voor telefoonkaarten. Zo kunnen we op de hoogte worden gehouden van ontwikkelingen en alarm slaan in geval van nood.
• We bieden psychosociale en spirituele steun. Dat doen we telefonisch, maar ook door dagelijkse youtube video’s over hoop te verspreiden.
• We bieden op diverse manieren steun aan families wanneer zij slachtoffer zijn van mensenrechtenschendingen door de politie.
• We verspreiden op alle mogelijke manieren noodnummers voor vrouwen die te maken hebben met huiselijk geweld.

Ook roepen wij de Colombiaanse regering op om sociale leiders te beschermen, gemeenschappen van voedsel en stromend water te voorzien en een staakt-het-vuren tussen alle gewapende groepen aan te kondigen. Dat heeft nu al z’n vruchten afgeworpen.
De inheemse Wayuu-gemeenschap (ongeveer 250.000 mensen) in Noord-Colombia kampt al jaren met droogte en ondervoeding. Door de lockdown en reeds vastgestelde besmettingen, dreigde deze gemeenschap compleet te verdwijnen. Na aanhoudende lobby, heeft de overheid nu eindelijk voedsel en water beschikbaar gesteld.

Blijvende steun is belangrijk

Juist nu is onze steun belangrijk. Morele steun, maar ook concrete hulp. Daarom gaat ons werk onverminderd door. Wij blijven opkomen voor mensen die uitgesloten, onderdrukt of gediscrimineerd worden. Wij blijven strijden tegen onrecht en geweld.