“Door in gesprek te gaan met anderen zag ik dat mijn vooroordelen niet klopten”
Twee jaar geleden ging de toen 24-jarige Bouchra uit Den Haag op uitnodiging van Mensen met een Missie naar Kenia. Dat deed ze samen met 12 andere jongeren uit Nederland, Indonesië en Kenia, om te praten over de-radicalisering, het tegengaan van discriminatie en gewapend extremisme. Vijf dagen lang werden er ervaringen, gedachten en ideeën gedeeld. Maar ook veel gelachen, gevoetbald en gezongen. ‘Het was een onbeschrijfelijke ervaring,’ kijkt Bouchra terug op de jongerenuitwisseling.
Bouchra (rechts) en andere jongeren bespreken in een groepje thema’s als discriminatie en geweld
Bouchra: ‘De reis naar Kenia heeft echt mijn ogen geopend. Van tevoren had ik veel vooroordelen over het land en de mensen. Mijn vrienden reageerden ook niet enthousiast toen ik zei dat ik naar Kenia ging. Maar het beeld dat ik in mijn hoofd had bleek totaal niet te kloppen.’ Hoewel de jongeren allemaal uit andere landen kwamen en van verschillende achtergronden, bleek tijdens de vele gesprekken dat ze ook veel overeenkomsten hadden. ‘Dat vond ik heel mooi om te zien, de positiviteit en motivatie van iedereen. Terwijl sommigen echt veel minder hadden dan wij. We bleken allemaal op eenzelfde manier in het leven te staan.’
Polarisatie en racisme
Toen Bouchra meeging op de jongerenuitwisseling van Mensen met een Missie zat ze in het eerste jaar van haar studie Sociaal Werk, en liep ze stage bij een stichting voor jongeren in de Haagse Schilderwijk. Daar zag ze veel van de problemen die ook in Kenia en Indonesië spelen. De dreiging van extremisme, wantrouwen, mensen die zich onbegrepen voelen en radicalisering werden door alle jongeren herkend. ‘We bespraken bijvoorbeeld onderwerpen als polarisatie. Dat zag en zie je bij ons in Nederland natuurlijk steeds meer. Met de andere jongeren praatten we over polarisatie en discriminatie in hun landen.’
We bleken allemaal op eenzelfde manier in het leven te staan.
Bouchra was ook benieuwd of de jongeren uit Kenia en Indonesië racisme ervoeren in hun landen. ‘Dat vond ik opvallend, want zij bleken dat veel minder te voelen dan ik in Nederland. Of in ieder geval op een andere manier. Nederland is natuurlijk een land met héél veel verschillende culturen, en veel mensen met verschillende uiterlijke kenmerken. Daardoor zijn de verschillen tussen mensen heel snel duidelijk. In Kenia en Indonesië zijn veel minder immigranten en de verschillen tussen mensen dus minder zichtbaar aan de buitenkant. Ik denk wel dat er racisme is in die landen, maar dat het zich op een andere manier uit.’ Een ander ding dat Bouchra zich nog goed herinnert was de sfeer tussen de politie en de burgers. ‘Het leek alsof er daar in Kenia een veel vriendelijkere band was dan dat ik gewend ben in Den Haag. Hier is het echt de jongeren tégen de politie en andersom. Dat vond ik interessant.’
Tussen de activiteiten door worden er genoeg selfies en andere foto’s gemaakt
Herinneringen en belangrijke lessen
Inmiddels is Bouchra aan het afstuderen en werkt ze nog steeds met jongeren, nu bij een gesloten instelling voor jongeren met gedragsproblemen. Ze denkt nog regelmatig terug aan de jongerenuitwisseling. ‘Ik heb ook nu nog wel eens contact met een aantal andere deelnemers. We hebben ook nog steeds een groepschat. Op de dag dat de uitwisseling exact twee jaar geleden was, hebben we daarin met z’n allen nog herinneringen opgehaald.’
De belangrijkste les die Bouchra leerde van de uitwisseling was om altijd een open houding te hebben, en geen vooroordelen te hebben. ‘Eén dag werden we gekoppeld aan een deelnemer uit een ander land. Ik trok die dag met een Keniaans meisje op en werd voor het avondeten bij haar familie thuis uitgenodigd. Ik vond het zo bijzonder dat ik daar welkom was en dat stukje van haar leven mocht zien. Echt een unieke ervaring. Alle ideeën die ik van tevoren had over Kenia werden ontkracht.’
Ik realiseer me nu dat er veel te leren valt van mensen met een andere achtergrond.
Met elkaar in gesprek
De jongeren waren het eens dat ze veel van elkaar konden leren. Bouchra: ‘Sinds de uitwisseling ben ik meer benieuwd geworden naar hoe andere landen en culturen bepaalde problemen aanpakken. Ik realiseer me nu dat er veel te leren valt van mensen met een andere achtergrond. Dat kan ook binnen Nederland. Nu ga ik me eerst ergens in verdiepen voordat ik iets of iemand afwijs. En dat zou iedereen moeten doen. Als je een vooroordeel hebt over bijvoorbeeld de Islam, ga dan eens naar een moskee, ga in gesprek met die mensen. Met elkaar in gesprek gaan is eigenlijk essentieel!’
Bouchra spreekt tijdens het bezoek aan de Nederlandse ambassade in Kenia